Marokkaanse thee / muntthee

Marokkaanse muntthee, de nationale drank van Marokko, is een sterke groene thee met flinke hoeveelheden munt en suiker, die meermaals in kleine glaasjes wordt gegoten en weer terug in de pot, tot alles goed is vermengd en een schuimlaagje is ontstaan.

Wat is Marokkaanse (munt)thee?
Wist je dat ...
Bereiding
How to drink
Erbij
Probeer ook eens

Keukens Marokkaanse keuken
Basis Plantaardig
Type gerecht Drank
Voor Zoetekauwen

Wat is Marokkaanse (munt)thee?

Muntthee (atay in het Marokkaans Arabisch), ook wel Maghreb-thee of Touareg-thee geheten, is de nationale drank van Marokko. In een reeks handelingen die afhankelijk van de gelegenheid meer of minder complex is, wordt van groene thee en kokend water een sterke thee getrokken. Hieraan worden flinke hoeveelheden aarmunt (Mentha spicata) en suiker toegevoegd. De thee wordt meermaals in kleine glaasjes gegoten en weer terug in de pot. Het resulterende schuimlaagje hoort er onmiskenbaar bij.

Het brouwsel wordt op alle tijdstippen van de dag gedronken en verschijnt in elk huishouden, café en restaurant op tafel. Ben je in Marokko, dan loop je de kans dat je als willekeurige voorbijganger een glaasje thee wordt aangeboden, gewoon voor de gezelligheid. De ceremonie rondom het schenken en serveren van de thee is onderdeel van familiebijeenkomsten, feesten en partijen. Zelfs de koning van Marokko heeft regelmatig andere hoogheden op bezoek voor een glaasje thee. De thee staat dus voor feest, maar ook voor gastvrijheid, respect, cultuur en een alledaags rustmomentje.

De oorsprong van de thee is in de nevelen der tijd gehuld. Er doen talloze mythes de ronde waarin de hoofdrol is weggelegd voor (afhankelijk van wie je gelooft) piraten, de Engelse koningin Victoria, de Feniciërs of Portugese overheersers. In elk geval groeit er in Marokko zelf geen thee; men gebruikt gunpowderthee uit China. Wat vaststaat is dat thee door buitenlanders is geïntroduceerd en de drank door de Marokkanen met overtuiging is geadopteerd en eigen gemaakt.

Wist je dat ...

In Marokko noemt men de thee wel Berberse whisky, met een knipoog naar het feit dat de meeste inwoners uit religieuze overwegingen geen alcohol drinken.

Bereiding

Wanneer je in Nederland ‘verse muntthee’ bestelt, krijg je doorgaans een struik munt in een glas gekookt water. In Marokko gaat dat wel even anders: zo slap als onze variant is, zo sterk is Marokkaanse thee.

Een eetlepel groene thee mag even trekken in wat kokend water in een theepot. De thee wordt in de pot gewalst en weggegoten. De pot, met de theebladeren er nog in, wordt nu tot de rand gevuld met kokend water en zonder deksel op hete kooltjes gezet. Zodra de vloeistof kookt, gaat er een deksel op en mag de thee een paar minuten koken. Eenmaal van het vuur af wordt er munt en een indrukwekkende hoeveelheid suiker toegevoegd.

Om de smaken en suiker goed door de groene thee te mengen, wordt er thee van een flinke hoogte in een glaasje gegoten en weer terug in de pot. Met een lepeltje roeren is een no-no! Dit gieten wordt een paar keer herhaald. Hoe meer schuim er hierbij ontstaat, hoe beter.

Marokkanen drinken hun thee niet alleen met munt, maar ook met bijvoorbeeld citroenkruid, polei, wilde tijm of salie.

How to drink

De thee wordt geserveerd op een zilveren dienblad met daarop de theepot en glaasjes. Wordt de thee achter de schermen gemaakt, dan krijg je vaak alleen het glaasje geserveerd.

Erbij

Marokkaanse muntthee past overal bij en kan net zo goed bij een tagine als bij bissara worden geserveerd. Uiteraard smaakt de drank ook heerlijk bij zoetigheden als chebakia en baklava.