Wat is caesar salad?

De caesarsalade, oftewel de caesar salad (spreek uit: ‘SIE-ser SEH-lud’) is een Amerikaanse klassieker die, ongewoon voor een klassieker, vele gedaantes kent. Meestal bevat de salade, in 1924 bedacht door de Amerikaan Caesar Cardini, op zijn minst de volgende ingrediënten: romainesla, croutons, parmezaan en de befaamde caesar salad dressing met knoflook, olijfolie, rauw ei en worcestersaus. Kip, spek, ansjovis, mosterd, wijnazijn en zelfs kaviaar zijn latere toevoegingen die met het origineel niet zoveel te maken hebben, maar desalniettemin heel lekker kunnen smaken.

De salade zag verrassend genoeg niet in Amerika maar in Tijuana, Mexico het licht. Tijdens de drooglegging van de jaren 1920 was Tijuana dé plek waar Amerikanen naartoe kwamen om een avondje door te zakken. Om de koks in zijn keuken te ontzien in tijden van drukte, liet restauranthouder Caesar Cardini zijn kelners de salade direct aan de tafeltjes klaarmaken. (De salade deelt deze bijzondere bereidingswijze met de Franse steak tartare.) Tot zover is de geschiedenis van de salade in steen gehouwen. De rest van het verhaal is wat obscuurder. Zo zou het een stel Amerikaanse piloten of nee, een groep Hollywoodsterren of nee, de prins van Wales zijn geweest die het gerecht als allereerste voorgeschoteld kreeg.

Veel restaurants, chefs en receptmakers zijn al creatief-met-caesarsalade geweest, wat alleen al in Nederland heeft geleid tot opmerkelijke creaties als caesarsaladesoep, casarsalade met mosselen en caesarsalade met quinoa. In Amerika zelf doet men nog een extra duit in het zakje – daar zijn gerechten als caesar-pastasalade, kip-caesarpizza en veganistische caesarsalade heel gewoon.